Het valt niet mee om er als goed geïnformeerde burger een gezond voedingspatroon op na te houden. Ik wil graag gezond eten, maar dat is niet zo eenvoudig…
Het is me al regelmatig gebeurd; was ik net lekker verantwoord bezig, kwam er weer één of ander onderzoek waaruit bleek dat ik het juist helemaal verkeerd deed. Zo ben ik bijvoorbeeld groot geworden met Joris Driepinter, een vrolijk ventje die met de slogan: ‘Melk is goed voor elk!’ mijn jeugd voor een deel heeft bepaald.
Goed voor elk?
Melk, daar kreeg je namelijk sterke botten en tanden van. Als melkhater had ik een hekel aan Joris want dankzij hem moest ik iedere dag een glas zien weg te werken. Nutteloos hardvochtig blijkt nu. Koemelk is namelijk helemaal niet zo goed voor je. Bontontkalking? Botverkalking zul je bedoelen!
Beetje jammer!
Dankzij meneer Montignac voelde ik me lange tijd prima over het drinken van rode wijn. Het was immers, mits met mate genuttigd, goed voor hart en bloedvaten. Ideaal, je kon het drinken en nog afvallen ook! Net als de Fransen, die worden allemaal stokoud en zijn heerlijk petieterig. Vergeet het maar. De wijn is nog hetzelfde maar nu krijg ik er ineens darm- en borstkanker van, een beetje jammer…
Levensgevaarlijk
Moesten we allemaal aan de light producten, toont nieuw onderzoek aan dat je er juist dikker van wordt. En mijn keuken blijkt al jaren een gevaar voor de volksgezondheid sinds ik alles bak in de olijfolie, levensgevaarlijk! Wetenschappelijk onderzoek heeft namelijk aantoont dat je olijfolie niet moet verwarmen want dan komen er giftige stoffen vrij.
“Tarwe en gluten eten is het nieuwe roken, spelt het nieuwe vitamine C. Ja, ja, het zal wel. Wat heb ik aan al die inzichten als het straks waarschijnlijk toch weer veranderd?”
De spreekwoordelijke druppel kwam deze week: ben ik meer water gaan drinken omdat dat zo goed is voor huid, haar en ingewanden, begrijp ik nu dat je lichaam stress krijgt als je water drinkt terwijl je geen dorst hebt.
Schiet mij maar lek, ik kap ermee. Ik ga weer aan de wijn.”
