Toespraak burgemeester Carla Breuer

Foto: Sven van der Vlugt

Dit jaar vieren we 75 jaar vrijheid. Vandaag staan wij stil bij ieder die voor deze vrijheid heeft gevochten en bij ieder die voor deze vrijheid zijn leven heeft gegeven. 2020 had een jaar moeten worden vol bijzondere bijeenkomsten en herdenkingen. Hier in Teylingen begon dat herdenkingsjaar eind januari, toen we op indringende wijze stilstonden bij het einde van de Holocaust.

Het coronavirus dwingt ons om samen op een andere manier te herdenken en de vrijheid te vieren. Dus geen moment van zwijgend samenzijn op 4 mei, maar oneindig veel kleine herdenkingen: elk in ons eigen huis in Warmond, Voorhout of Sassenheim.

Foto Sven van der Vlugt

Twee minuten stille aandacht voor wat er ruim 75 jaar geleden in ons land gebeurde. Voor de onderdrukking van mensen. Voor de vervolging van Joden, Sinti, Roma, homoseksuelen. Voor de jacht op wie zich durfde te verzetten. Voor de vele slachtoffers die de oorlog direct en indirect kostte. En voor alle slachtoffers van oorlogen en missies na 1945. Voor ieder die een hoge prijs betaald heeft voor onze vrijheid.

De meesten van ons hebben de oorlog niet meegemaakt. Gelukkig maar. Het is moeilijk voor te stellen hoe het is om in een bezet land te leven. Mee te maken hoe een gezin uit de straat wordt afgevoerd bij een razzia. Honger te voelen, bombardementen te vrezen. Te leven in een land waar recht niet bestaat.

Verbinding

Hoewel we niet bij elkaar kunnen zijn, voel ik de verbinding. De saamhorigheid in het herdenken. Er ontstaan mooie nieuwe initiatieven, zo kunnen we dit jaar ook digitaal bloemen leggen bij onze monumenten. Het is wrang dat we 75 jaar bevrijding vieren in een jaar waarin onze vrijheden beperkt zijn. Tegelijkertijd voelen we juist in deze indringende situatie hoe kostbaar onze verworven vrijheid is. Hoe intens dankbaar wij hiervoor mogen zijn.

Vrijheid is een groot goed. Het is van belang dat we ons dit keer op keer realiseren. En dat we dit besef doorgeven aan onze jeugd. We zijn op dit moment misschien begrensd in ons doen en laten, maar ons hart en onze geest blijven vrij. Laten we dat koesteren. Ook vanuit ons eigen huis kunnen we ons openstellen voor anderen. Luisteren naar elkaar, begrip opbrengen voor de ander. Vrede begint immers in ons hart.

Cookieinstellingen